Toen we weer bij hem thuis waren en naast elkaar op de bank onze schoenen uittrokken, vroeg hij:
‘Zullen we iets smerigs eten? Ik heb geen tijd gehad om boodschappen te doen en ik heb er nu ook geen zin meer in.’
‘Waarom zouden we iets smerigs willen eten?’ vroeg ik.
Met smerig bedoelde hij dat we iets zouden halen, Chinees of friet.
‘Wat wordt het?’ Vroeg hij. ‘Chinees of friet?’
‘Maakt me niet uit,’ zei ik want ik had in geen van twee trek.
‘Dan wordt het Chinees,’ zei hij. ‘Want dan kan ik daar morgen ook nog van eten.’
‘Eerst eten of eerst seks?’ vroeg ik.
‘Eerst eten.’
‘Echt niet.’
‘Alleen als jij dan daarna het eten gaat halen.’
‘Ga je dan niet even gezellig mee?’
‘Nee. Ik dek dan in de tussentijd de tafel.’
‘Je bedoelt twee borden uit de kast pakken, en twee vorken uit de la?’ vroeg ik. ‘Maar vooruit, ik ga het wel halen.’
Onder de seks dacht ik aan gebakken banaan en saté. Ik kon niet meer op de naam komen. Iets met pisang nog wat.