‘Had hij eigenlijk condooms in huis?’
‘Ik had condooms gekregen.’
‘Gekregen? Van wie?’
‘Van hem. Toen we na het stappen naar zijn huis liepen zei hij dat hij een cadeautje voor me had. Op straat gaf hij het me. Het kostte me best wel wat moeite om het open te krijgen, zo goed was het ingepakt.’
‘In wat voor een papier?’
‘Hoezo in wat voor een papier?’
‘In echt cadeaupapier?’
‘Ja.’
‘Van welke winkel?’
‘O bedoel je dat. Niet van een winkel. Hij had het zelf ingepakt, denk ik.’
‘Dat kun je toch zien.’
‘Wat, of hij het zelf ingepakt had?’
‘Ja.’
‘Ja, nee, klopt. Hij had het duidelijk zelf ingepakt. Met veel te veel plakband.’
‘En je maakte het open en toen zat er een pakje condooms in.’
‘Ja.’
‘Mijn hemel zeg, wat stom.’
‘Ik vond het wel grappig.’
‘Hadden jullie het toen al gedaan?’
‘Nee, want de keer daarvoor had hij geen condooms. En ik had ze ook niet bij me. Dat vond ik wel vreemd, dat hij die dingen niet had. Mannen hebben zoiets toch in huis?’
‘Dat is wel mijn ervaring. Maar hij dus niet.’
‘Nee.’
‘Dus hij heeft wel tampons, maar geen condooms in huis.’
‘Blijkbaar.’
‘Dus toen hebben jullie het gedaan, met condoom.’
‘Nee, dat niet.’
‘Hoezo niet?’
‘Ze pasten niet.’
‘Ja hoor!’
‘Het was echt zo.’
‘Hoezo was dat echt zo? Wat een flauwekul! Dat heb ik echt nog nooit gehoord!’
‘Ik heb het zelf gezien.’
‘Dat het condoom niet paste?’
‘Ja. We hebben er twee geprobeerd.’
‘Had hij expres heel kleine gekocht?’
‘Bestaan die dan?’
‘Nee, ik denk het niet. Wel extra grote, alhoewel ik daar ook niet in geloof. Dat is toch alleen om die mannen een beter gevoel over zichzelf te geven?’
‘Ja, dat denk ik ook.’